Lingua Ignota - All Bitches Die

 Με τιτλο που θα τριγκαρει το μισο ιντερνετ, η Kristin Hayter απαιτει την προσοχη μας. Και αν δεν τα καταφερει ο τιτλος, θα το κανει το εξωφυλλο που θυμιζει το tribute που θα εκανε η Lady Gaga στο Ballads του Derek Bailey αν ειχε καλλιτεχνικους διευθυντες τους The Body. Aν παραμεινετε αδιαφοροι, απλα πατηστε play για να ακουσετε το πιο εντυπωσιακο ντεμπουτο που επεσε στην αντιληψη μου απο τον καιρο της Pan Daijing.

  Η Lingua Ignota εχει υποστει κακοποιηση απο τους συντροφους της, οποτε ολος αυτος ο συσσωρευμενος θυμος διοχετευτηκε στο All Bitches Die με αντιδιαμετρικα αντιθετους τροπους μεταξυ τους. Απο τη μια λυσσαει με την οργη της Sewer Goddess στο Some Things Have Το Be Endured του Theologian, απο την αλλη επικαλειται το βιβλικο Θεο με την πικρα και την παραιτηση της PJ Harvey στο White Chalk. Λογω της κλασσικης παιδειας της, η Hayter θα παραπεμψει και λιγο στην Galàs, αλλα αυτο ηταν αναμενομενο. 

 Οσο λοιπον παρακαλαω το επωνυμο της Hayter να ειναι αληθινο, αλλο τοσο περιμενω τη συνεχεια της καριερας της.  

 A juxtaposition of concentrated rage and catatonic piano segments with classically trained vocals, full of bitterness and spite. This is the audio equivalent of I Spit On Your Grave with biblical overtones.

All Bitches Die CD/LP (Profound Lore Records - 2018)

Vagina Dentata Organ - Irene's Cunt

 "Η Ειρηνη ειναι σαν μια αψιδα πανω απο την θαλασσα. Αχ, αχ. Η Ειρηνη καλει τον εραστη της. Τον εραστη της που καυλωνει απο μακρια. Αχ, αχ. Η Ειρηνη αγωνια και σπαρταρα. Εκεινος ορθωνεται καυλωμενος σαν θεος πανω απο την αβυσσο. Αυτη κουνιεται, εκεινος την αποφευγει, αυτη κουνιεται και του δινεται. Αχ. Η οαση υποκλινεται με τις πανυψηλες τις χουρμαδιες της. Ταξιδιωτες, οι πανωφορες σας στροβιλιζονται μεσ' τη λεπτη την αμμο. Απ' το λαχανιασμα η Ειρηνη κοντευει να διαλυθει. Εκεινος την κοιταζει. Το μουνι εχει μουσκεψει καρτερωντας τ' ολοζωντανο παλουκι. Στ' απατηλα βουνα της αμμου, μια σκια ζαρκαδιου. Κολαση, ας αρχισουν οι καταραμενοι σου να μαλακιζονται, η Ειρηνη εχυσε."

 - Αποσπασμα απο "Το Μουνακι της Ειρηνης" του Λουι Αραγκον - 

 Irene's Cunt is probably the most cheerful record of all time.

Irene's Cunt CD (WSNS - 2018)

Alvin Lucier - Criss Cross / Hanover

 O oγδονταεφταχρονος Alvin Lucier αναθετει στον Stephen O' Malley και τον Oren Ambarchi την εκτελεση δυο προσφατων συνθεσεων του για ηλεκτρικη κιθαρα και ταλαντωτη. Κι οσο και αν αυτο ακουγεται θεμελιωδες η ακομα και αχρειαστο για ενα συνθετη που ασχολειται με τις ιδιοτητες του ηχου για παραπανω απο πενηντα χρονια, αξιζει αφενος να αναλογιστουμε την τοτεμικη θεση της ηλεκτρικης κιθαρας στη λαικη μουσικη και αφετερου τη σταδιακη εργαλειοποιηση της στα χερια του Chuck Berry, του Keith Rowe, του Lou Reed, του Robert Fripp, του Kevin Shields και του Dylan Carlson. Επομενως το Criss Cross / Hanover θα συνεβαινε αργα η γρηγορα. 
 Οπως φανταζεστε οι συνθεσεις ξεγυμνωνουν το εξαχορδο απο τα γνωστα χαρακτηριστικα του. Το πρωτο κομματι αποτελειται απο δυο κυκλικους, μουντους τονους που συναντιουνται περιοδικα, καπως σαν την doom εκτελεση του Adnos I-III της Eliane Radigue. Στο δευτερο ακουμε προσεκτικα, ξυπναμε απο το ληθαργο, σβηνουμε το φακελο drone απο τον υπολογιστη και στη συνεχεια σκοτωνουμε στο discogs τα albums του Eleh.

 Alvin Lucier composed Criss Cross and Hanover in 2013 and 2015 respectively, but these works could have been born at any time of the octogenarian's career. In the first composition, we watch two oscillating tones drawing patterns at glacial pace, as Stephen O' Malley and Oren Ambarchi create their own Soliloquy For Lilith. On Hanover, the duo is joined by a "big band" of some sorts, with saxes, violin, piano et al, but the results are equally minimal and delicate, offering tiny details akin to dust particles swirling in a beam of light. Heady stuff, with its balls placed right where they should be. 

Criss Cross / Hanover LP (Black Truffle - 2018)

Tony Conrad - Ten Years Alive On The Infinite Plain

 O Tony Conrad ειχε δηλωσει ευθαρσως πως θελει να εξολοθρευσει τη μουσικη συνθεση. Δυστυχως δεν προλαβε να τα καταφερει στη διαρκεια της ζωης του, παντως αφησε πανω της ουλες που δεν επουλωθηκαν ποτε. Αυτη η επιθετικοτητα εκφραστηκε με τον πιο τραχυ και στραβωμενο βομβο που βγηκε ποτε μεσα απο βιολιστικα εντοσθια, για να διαπερασει τα σημαντικοτερα κρανια αυτου του πλανητη. Η λιστα τους ειναι τεραστια αλλα και αντιστροφως αναλογη με τη δισκογραφια του ιδιου, που εμεινε για δεκαετιες στο ραφι λογω νομικου κολληματος με τον La Monte Young. Επομενως, καθε δισκος του Conrad ειναι αναγκαιος, ποσο μαλλον οταν αναφερομαστε σε ακυκλοφορητη συνεργασια με Laurie Spiegel και Rhys Chatham απο το 1972.
 Για να περιοριστει ο ογκος του Ten Years Alive On The Infinite Plain, πρεπει απαραιτητα να παιχτει στο mute. Αλλιως το βουητο του υπερχειλιζει τα ηχεια χωρις να προσπαθει στο ελαχιστο. Οσο ο Conrad διανυει με σταθερη ταχυτητα το expressway to yr skull, o ΓΔΟΥΠΟΣ της Spiegel ειναι ικανος να πεταξει τη βελονα απο το πικαπ. Θα το διαπιστωσω οταν παρω επιτελους το δισκο. Προς το παρον βολευομαι μια χαρα με το mp3. Σκατα στους audiophiles. 

 You can never have enough Tony Conrad in your life. So, Superior Viaduct provides us with an unreleased recording, back from 1972, but I can assure you that Ten Years Alive On The Infinite Plain could have been recorded yesterday or -even better- tomorrow.  His enormous sound pisses all over the Bullshit Boring Drone Bands (as Emeralds put it mildly) around, that's why you need to crank this up and bow to His Majesty.

Ten Years Alive On The Infinite Plain 2xCD/2xLP (Superior Viaduct - 2017)

Diamanda Galás - All The Way

O Death

(Traditional)

O Death

O Death

Won't you spare me over til another year?

Well what is this that I can't see

With ice cold hands takin' hold of me.

Well, I am Death, none can excel

I'll open the door to heaven or hell.

Whoa Death, someone would pray

Could you wait to call me another day?

The children prayed, the preacher preached

Time and mercy is out of your reach

I'll fix your feet til you can't walk

I'll lock your jaw til you can't talk

I'll close your eyes so you can't see

This very air, come and go with me

I'm Death, I come to take the soul

Leave the body and leave it cold

To draw the flesh up off the frame

Dirt and worms both have a claim.

O Death

O Death

Won't you spare me over til another year

My mother came to my bed

Placed a cold towel upon my head

My head is warm, my feet are cold

Death is a-movin' upon my soul

Oh Death how you're treatin' me

You've closed my eyes so I can't see

Well you're hurtin' my body

You make me cold

You run my life right outta my soul

Oh Death please consider my age

Please don't take me at this stage

My wealth is all at your command

If you move your icy hand

Oh the young, the rich or poor

Hunger like me you know

No wealth, no ruin, no silver, no gold

Nothing satisfies me but your soul.

Υ.Γ. Υπερευχαριστουμε τον Kiwiknorr για το link!

All The Way CD/LP (Intravenal Sound Operations - 2017)

William Basinski - A Shadow In Time

Time

David Bowie

Time - He's waiting in the wings

He speaks of senseless things

His scripts is you and me, boys

Time - He flexes like a whore

Falls wanking to the floor

His trick is you and me, boys

Time - In quaaludes and red wine

Demanding Billy Dolls

And other friends of mine

Take your time

The sniper in the brain, regurgitating drain

Incestuous and vain

And many other last names

Oh well, I look at my watch

It says 9:25 and I think

'Oh God, I'm still alive'

We should be on by now

We should be on by now

You - Are not a victim

You - Just scream with boredom

You - Are not evicting time

Chimes - Goddamn you're looking old

You'll freeze and catch a cold

'Cause you left your coat behind

Take your time

Breaking up is hard

But keeping dark is hateful

I had so many dreams

I had so many breakthroughs

But you, my love, were kind

But love has left you dreamless

The door to dreams was closed

Your park was real greenless

Perhaps you're smiling now

Smiling through this darkness

But all I have to give

Is guilt for dreaming.

We should be on by now

We should be on by now.

A Shadow In Time LP (Temporary Residence Ltd. - 2017)

Les Rallizes Denudes / Taj Mahal Travellers - Oz Days Live 1973

 Τα Ιερο Δισκοποτηρο του Japrock εχει την αιγλη ενος φτηνιαρικου bootleg, με paste-on φωτοτυπημενο εξωφυλλο και μερικες απο τις πιο ενοχλητικες παναδες που εχω δει ποτε πανω σε δισκο. Κι ομως, το Oz Days Live 1973 εκτος απο τη βελονα σου γαμαει κι ολες τις remastered κοπριες που κυκλοφορουν σωρηδον. 

 Στη πρωτη πλευρα, τα τεσσερα ατιτλα κομματια των Les Rallizes Denudes φαντασιωνονται τη πιθανη συζευξη των Velvets με το John Cipollina. Στη ηδη ανιερη εξισωση, προσθεστε και ενα βαρυ, σχεδον post-punk μπασο και εχετε στα χερια σας τα 50 πρωτα νουμερα της PSF. 

 Η δευτερη πλευρα ανηκει στο Μυστηριο των Taj Mahal Travellers. Ακουγοντας τη ξανα, νιωθω την αναγκη να γεμισω μια αμοιρη παραγραφο με υπερβολες και μεγαλοστομιες για θεωσεις, τριτα ματια, πνιγμους στο σκοταδι και παπαριες. Απλα ακουστε το, δε βαζω τσαμπα τα links. Αιντε. 

Oz Days Live 1973 LP (Bootleg - ?)

John Cage - Shock

 Μεχρι και πριν μια εβδομαδα, στεκομουν ανεκφραστος μπροστα στην ιδιοφυια του John Cage. Ναι, αιωνιο respect και ολα τα συναφη που πρεπει να εχεις απεναντι σε τετοιες φιγουρες γιατι αλλιως θα φας κραξιμο απο τυπους που πιθανοτατα νιωθουν ακριβως οπως εσυ αλλα ντρεπονται να το παραδεχτουν, αλλα ποτε δεν καταλαβα το γιατι. Εχω δυσανεξια στις αγιογραφιες.

 To μονο που χρειαστηκε για να αλλαξει ο μουσικος μεταβολισμος μου ηταν τα 80 λεπτα του Shock. Το αφησα να παιζει ενω βρισκομουν μεταξυ facebook και αχρειαστης ανακαταταξης δισκων. Δεν εδινα απολυτως καμμια σημασια μεχρι τη στιγμη που συνειδητοποιησα πως οι ηχοι της πληκτρολογησης ταιριαζουν απολυτα στο πλαισιο του 0'00'' και πως το ξεκουβαλημα θα μπορουσε καλλιστα να ειναι μερος του Variations II (το οποιο σε σημεια αγγιζει τη λαμαρινοθεραπεια των Blockaders και του Hutchinson). Επιτελους καταλαβα πως ο Cage δε συστησε μονο τους μουσικους σε μια νεα αντιληψη συνθεσης αλλα και το κοινο σε μια νεα μορφη ακροασης. Ι was blind, now I can see.

  

Shock 2xLP (Em Records / Omega Point - 2012)

Masayoshi Urabe - Ware Wa Seidai No Kyojyo Zo

 Εγκαρσια τομη μεταξυ ελευθερου αυτοσχεδιασμου, τεταμενης free jazz και αξιονιστικου ζωντανου εκθεματος σε απολυτα αποστειρωμενες συνθηκες. Ο Masayoshi Urabe συμπεριφερεται στο σαξοφωνο και στο ιδιο του το σωμα με το χειροτερο δυνατο τροπο, πετωντας τυχαιες πιτσιλιες αμηχανιας στα μουτρα του ακροατη. Η εκκωφαντικη σιωπη της ηχογραφησης σπαει απο στριγγλιες, συρσιματα αλυσιδων, τυχαια ακορντα πιανου, χαστουκια, ηχους αυτοκινητων και απο αλλες δεκαδες ακαθοριστες λεπτομερειες που κλιμακωνουν το δισκο στο απολυτο τιποτα. Απιστευτο album.  Κανονικος ανθρωποδιωκτης. 

Ware Wa Seidai No Kyojyo Zo CD (PSF Records - 2003)

Mama Baer - Asylum Lunaticum

 "A casual stroll through the lunatic asylum shows that faith does not prove anything"

- Friedrich Nitzsche -

Asylum Lunaticum LP (Nihilist - 2011)

V/A - Necropolis, Amphibians & Reptiles: The Music Of Adolf Wölfli

 Καμμια αμφιβολια. Ο Adolf Wolfli ηταν ψυχοπαθης. Περασε το μεγαλυτερο μερος της ενηλικης ζωης του σε ενα κοσμο δικης του επινοησης, γεματο απο αποκαλυπτικες παραισθησεις, μεσα σε φυλακες και ψυχιατρεια στα τελη του 19ου αιωνα. Τα χιλιαδες σχεδια και οι δυσνοητες παρτιτουρες ουρλιαζουν outsider artist, αλλα το οραμα του Wolfli ηταν πολυ πιο ολοκληρωμενο απο το μεσο καιδι που βρηκε συνειδητα καταφυγιο στην art brut. Εξου και το ενδιαφερον του Graeme Revell, των NWW και των DDAA για το ογκωδες εργο του δευτερου πιο δημοφιλους στο google Adolf.

 Το Necropolis, Amphibians & Reptiles αποκωδικοποιει το χαος των παρτιτουρων αποδιδοντας το με τσαλακωμενα νανουρισματα και παλιμπαιδιζουσες υποσιτισμενες μελωδιες αλα Residents. Δε προκειται να βρειτε γνωριμα χαρακτηριστικα των groups. Αλλα δεν ερχεστε εδω μεσα για κατι τετοιο, ετσι δεν ειναι.

Necropolis, Amphibians & Reptiles LP (Musique Brut - 1986)

Rudolf Eb.er - Extreme Rituals

 Διακριτικος βομβος. Ταχυπαλμια. Επιμονο κορναρισμα. Φρασεις που εχουν μασηθει απο το κασετοφωνο. Αγωνιωδεις φωνες. Μια νοσηρη χορωδια. Το εσωτερικο ενος πιανου βιαζεται στο βαθος. Οι φωνες πολλαπλασιαζονται, μπαινοβγαινουν στη μιξη, διαστρεβλωνονται σε τελετουργικους αλαλαγμους. Το κορναρισμα επιστρεφει. Το ιδιο και η ταχυπαλμια. Αμηχανια. Χειρουργικη αφαιρεση ψυχης. Field recordings των συνειρμων ενος ασυλληπτου μυαλου. Αρρωστησα. Το ειχα αναγκη. Τι περιμενατε απ' αυτο το βλεμμα.

Extreme Rituals LP (Erratum - 2012)

Runzelstirn & Gurgelstock - Runzelstock & Gurgelstirn

'In what will survive me

I am in harmony

with my annihilation.'

- Georges Bataille -

Runzelstock & Gurgelstirn LP (Nihilist - 2005)

Captain Beefheart & His Magic Band - Bat Chain Puller

 Μπερδεμενα συναισθηματα. Απο τη μια στραβωνω αφανταστα που η καβατζοπουστια της οικογενειας Zappa οδηγησε στην επισημη κυκλοφορια του Bat Chain Puller, ενα album που ο ιδιος ο Beeheart ειχε αποφασισει να μεινει κλειδαμπαρωμενο στα ντουλαπια του χρονου -και της καβατζοοικογενειας Zappa. Απο την αλλη, εχω το προνομιο να ακουσω για πρωτη φορα ενα θρυλικο δισκο με κανονικη μιξη, αφου τα δεκαδες bootlegs που παιζουν τριγυρω ακουγονται σχεδον ανωδυνα. Εδω η φαση ειναι τοσο αιχμηρη οσο οι Royal Trux του Thank You η ακομα καλυτερα οσο οι Prime Time στο Dancing In Your Head. Μπερδεμενα συναισθηματα. Αριστουργηματικη μουσικη. 

Bat Chain Puller CD (VAULTernative - 2012)

R/S - USA

 'I remember when I was with Special Forces. Seems a thousand centuries ago. We went into a camp to inoculate some children. We left the camp after we had inoculated the children for polio and this old man came running after us and he was crying. He couldn't see. We went back there and they had come and hacked off every inoculated arm. They were in a pile. A pile of little arms. And I remember I cried, I wept like some grandmother. I wanted to tear my teeth out. I didn't know what I wanted to do. And I want to remember it. I never want to forget it. I never want to forger. And then I realized. Like I was shot, like I was shot with a diamond. A diamond bullet right through my forehead. And I thought, My God. The genius of that. The genius. The will to do that. Perfect, genuine, complete, crystalline, pure.'

 - Marlon Brando ως Colonel Kurtz στο Apocalypse Now -

USA LP (Pan - 2011)
(The link is removed)